“Politiek activisme is iets moois” Dat stond beschreven in de tentoonstelling: “I hit you with a flower.”
Vrouwelijkheid is voor mij soms best lastig. Naar mijn idee komt ook homo-haat gedeeltelijk voort uit haat naar vrouwelijkheid. Het gaat er voor veel mensen volgens mij om dat mannen hun mannelijkheid niet voldoende zouden omarmen en te vrouwelijk zijn.
De tentoonstelling vond ik erg mooi. Niet ‘too much’. Ik werd er vrolijk van. Ik hou van vrouwelijkheid. Vrouwelijkheid is voor mij gevoeligheid, verbondenheid, empathie, liefde, vrolijkheid. Kwaliteiten die ik niet zo snel zou associëren met mannen.
Ik ben zelf soms best wel bang voor mannen. Het ligt vaak aan mijn eerste indruk of ik een vriendschap met een man aan zou gaan, of überhaupt een gesprek.
Ik heb bij veel mannen het gevoel dat respect voor een gewoon persoon ontbreekt. Alsof ik meteen al als minder wordt gezien omdat ik een vrouw ben. Ik heb dit op werk ook wel eens ervaren. Misschien weten mannen gewoon niet hoe ze een normaal gesprek met een vrouw aan moeten gaan.
Soms zit ik fout, dat geef ik toe. Maar als ik het verschil zie tussen hoe er tegen mij gepraat wordt en dat er naar mijn vriend die ze ook net pas kennen veel meer interesse gaat, dan merk ik wel dat ik het blijkbaar niet waard ben om moeite in te steken en interesse in te tonen aks gewoon persoon en collega.
Die angst voor mannen komt denk ik af van de basisschool. Toen mocht ik wel eens niet mee spelen omdat ik niet knap genoeg was, dus het gewoon niet waard was. Dat heeft mij heel erg onzeker gemaakt over mijn uiterlijk en mijn waarde als meisje. Ik heb daardoor ook wel sneller een bewijsdrang naar mannen die zich nog steeds zo optellen, terwijl ik ze eigenlijk gewoon niet mag om die reden.
Ergens wil ik toch bewijzen dat ik goed genoeg ben zoals ik ben.
Mezelf klein maken voor de ruimte van een man is iets dat me daardoor wel bekend is. De tentoonstelling vond ik daarom erg krachtig.